Izafiyet Teorisi Formülü

Tanım

Izafiyet teorisi, Albert Einstein tarafından geliştirilen bir fizik kuramıdır. Kısaca, izafiyet teorisi, görelilik kuramının genel formunu tanımlar ve iki nesnenin arasındaki göreli hareket ve etkileşimleri tarif eder. Izafiyet teorisi, genel olarak, kütlelerin etkileşimleri ve hareketleri arasındaki ilişkiyi açıklar.

Formül

Izafiyet teorisi formülü, Einstein tarafından geliştirilen iki temel eşitlikten oluşur. Bunlar, cinsiyetler arasındaki enerji ve momentumun eşitliği olarak bilinen E=mc² ve İzafiyet teorisi hareket eşitliği olarak bilinen G=T² eşitlikleridir.

E=mc² eşitliği, bir cismin enerji ve kütlesinin eşit olduğunu gösterir. Eşitliğin sağ tarafındaki “m” kütleyi, sol tarafındaki “E” enerjiyi temsil eder. Bu eşitliğin çarpanı, ışık hızının karesi olan “c” dir.

G=T² eşitliği ise, iki nesnenin arasındaki göreli hareketi tarif eder. Eşitliğin sağ tarafındaki “T” ün, sol tarafındaki “G” ın göreli hareketi temsil eder. Bu eşitliğin çarpanı, İzafiyet teorisi katsayısı olan “G” dir.

Uygulama

Izafiyet teorisi, fiziksel etkileşimleri ve hareketleri açıklamak için kullanılan bir kuramdır. Bu, iki nesnenin arasındaki göreli hareket ve etkileşimleri tarif etmek için kullanılan bir kuramdır. Ayrıca, kütlelerin etkileşimleri ve hareketleri arasındaki ilişkiyi de açıklar. Örneğin, Güneş sistemindeki gökadaların hareketlerini ve kütleleri arasındaki etkileşimleri açıklamak için izafiyet teorisi kullanılır.